Author:
Abstract
Modern öncesi toplumlarda sınır savunması için iki temel askeri yöntem vardır. Birincisi, hazır birliklerin konuşlandığı kaleler veya duvarlar vasıtası ile yapılan savunmadır. İkincisi, sınır bölgelerinde toprak sahibi olan birlikler ile yapılan savunmadır. Bu topraklar genellikle merkezi yönetimler tarafından sınır savunulması ve diğer seferlere iştirak edilmesi karşılığında verilmektedir. İlk yönteme örnek olarak Roma ve Çin gibi güçlerin sınırlarında aldıkları tedbirler gösterilebilir. İkinci yöntem için, Bizans’ın doğu sınırında uyguladığı akritai yöntemi ile Türklerdeki uç beyliği yöntemi örnek gösterilebilir. Ortaçağ sınır bölgelerinde işsizlik ve ekonomik zorluklardan ötürü geçimini savaşlardan elde ettikleri ganimetler ile sağlayan savaşçı zümreler olmuştur. Hükümdarlar bu savaşçı grupları bazen ihtiyaç hâsıl olunca ücretli asker olarak, bazen de cezp ederek güçlerini arkalarına almaya çalışmışlardır. Osmanlı-Bizans ucunda bu savaşçı grupları gaza için mücadele eden gaziler oluştururken, Bizans tarafında ise akritai’ler oluşturmaktaydı.
Keywords
Abstract
There are two basic ways to limit the military defense in the pre-modern society. First is the defense made through the castles and walls around which ready troops are deployed. Second is the defense made by the troops of landlords in the border region. This land is usually given in exchange for participating in the defense of the border and the other campaigns by the central government. As an example of the first method, measures taken by such nations as Rome and China in their borders can be shown. For the second method, which is implemented in the eastern border of the Byzantine, the name of which is Akritas method and the method known as the end principality in Turks can be shown. There has been clan’s fighters earning their livelihood with booties from wars because of unemployment and economic difficulties in the border region. Emperors tried to gain the power of these fighters when they need as mercenaries or sometines by attracting. These group of fighters were constituted by the veterans combating for gaza (military campaign on behalf of Islam) in Ottoman-Byzantine end whereas the Byzantine side was constituted by akritas.