Author:
Abstract
Bakıcıların sosyal işlevselliğinin artırılması amacıyla sosyal desteklerinin ve sosyal sermayelerinin artırılması hem sosyal hizmetin odağındaki konular arasındadır hem de sosyolojik bir olgudur. Engelli bakıcılarının çok fazla araştırmaya konu olmamasından hareketle bu araştırmanın evrenini Kırıkkale Sosyal Hizmet Merkezi’nde kayıtlı evde bakım hizmeti alan 1763 engellinin bakıcısı oluşturmaktadır. Araştırma bulgularına göre; engelli bakıcısı olmak, bakıcıların sosyalliklerinin daha az olmasına neden olmaktadır. Bakıcıların çoğu (%64,2’si), bakım verirken başkalarının yardımına ihtiyaç duymaktadırlar. Engelli bakıcılarının sosyal sermayesine kaynak oluşturan en büyük sosyal destek mekanizmasının yakın aile çevresi olduğu tespit edilmiştir. Bakıcıların yaşı ve eğitim durumları, engellinin evrak işlerinin yürütülmesinde önemli bir etken olmaktadır. Bakıcıların %75,8’i kendilerine danışmanlık ve yönlendirme yapılmasına, %61,4’ü günübirlik bakım kurumlarından sağlanacak sosyal desteğe ihtiyaç duymaktadır.
Keywords
Abstract
With the aim of increasing social functionality of the caregivers, increasing their social support and social capital is both among the pivotal subjects of social service and a sociological fact. By the reason of not their being used as a topic for many studies, the population of this study consists of 1763 caregivers registered at Kırıkkale Social Service Center. According to the findings, being a caregiver of a disabled person causes caregivers less social. Most of them (%64,2) need the help of others while giving care. It is determined that the biggest social support mechanism which provides fund for the caregivers’ social capital is their family circle. The age and educational background are important effects for carrying out the paperwork of the disabled person. %75,8 of caregivers need counselling and guidance, %61,4 need social support provided by one-day care establishments.