Author:
Abstract
Bu çalışma, psikolojik sorunu olan üniversite öğrencileri için geliştirilen Pozitif Grup Psikoterapisinin etkililiğini incelemeyi amaçlamıştır. Araştırmanın genel amacı doğrultusunda bu çalışma, ön-test ve son-test tek grup deneysel deseninde yürütülmüştür. Çalışmada Beck Depresyon Ölçeği ve Olumlu-Olumsuz Duygu Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde WilCoxon İşaretli Sıralar Testi ve betimsel istatistikler kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, deney grubunda yer alan bireylerin ön-test ve son-test puanları arasında anlamlı farklar olduğu görülmüştür. Bir başka deyişle, deney grubunda yer alan bireylerin gruba getirdikleri sorunların onları rahatsız etme düzeyleri anlamlı bir şekilde farklılaşmıştır (ÖN-Mdn = 7.50; SON-Mdn = 2.50; Z = -3.07; p = 0.00). Deneysel işlemin sonunda, deney grubunda yer alan bireylerin olumlu duyguları yaşama düzeyleri anlamlı bir şekilde farklılaşmıştır (ÖN-Mdn = 33.00; SON-Mdn = 38.50; Z = -2.02; p = 0.04). Öte yandan, deney grubunda yer alan bireylerin olumsuz duyguları yaşama düzeyleri anlamlı bir şekilde farklılaşmıştır (ÖN-Mdn = 25.00; SON-Mdn = 19.50; Z = -2.95; p = 0.01). Benzer şekilde, deney grubunda yer alan bireylerin depresyon belirtilerini gösterme düzeyleri anlamlı bir şekilde farklılaşmıştır (ÖN-Mdn = 27.00; SON-Mdn = 21.00; Z = -2.35; p = 0.02). Sonuç olarak çalışmada ele alınan Pozitif Grup Psikoterapisi programının etkili olduğu bulunmuştur. Bireylerin ruh sağlıklarını yükseltmede geliştirilen program kullanılabilir. Farklı gruplar üzerinde benzer çalışmalar yapılabilir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to investigate the effectiveness of positive group psychotherapy for university students who have psychological problems. This study conducted on one group pre-post test design. In this study, Beck Depression Inventory and Positive-Negative Affect Scale (PANAS) were used to evaluate the group psychotherapy. To analysis of data, WilCoxon Sign Test and descriptive statistics were used. According to results, there were significant differences between pre and post-tests points. In other words, their problems (Pre-Mdn = 7.50; Post-Mdn = 2.50; Z = -3.07; p = 0.00), negative affects (Pre-Mdn = 25.00; Post-Mdn = 19.50; Z = -2.95; p = 0.01), and also depression levels (Pre-Mdn = 27.00; Post-Mdn = 21.00; Z = -2.35; p = 0.02) were diminished. Additionally, their positive affects were increased (Pre-Mdn = 33.00; Post-Mdn = 38.50; Z = -2.02; p = 0.04). As a result, the Positive Group Psychotherapy was effective. This program might be used. Some similar studies might be conducted on different groups.