Bu incelemede, Rimbaud şiirinde ben ve başkası çerçevesinde yer alan öznenin şiirin yüzey ve derin yapısındaki işlevi dil-psikolojisi üzerinden tartışmaya açılacak ve şiirde konuşan özne ele alınacaktır. Rimbaud'nun "Ben bir başkasıdır/ Je est un autre'ında söyleminde şiirde konuşan bir başkasıdır belirlemesinden yola çıkarak ben ve öteki arasındaki ilişkiler değerlendirilecek ve bunları bir araya getiren bağlamın şiirdeki karşılıkları irdelenecektir.
This poem describes specially very simply the "I" became the other. I am another: the multiple experiences accumulated by the poet wearing it to the edge of madness or death, but then, a miracle: another me is revealed, a being who's powers match those of God, or at least those of a demiurge, a being who loses in any case, its identity, its peculiarities that make it imperfect and unhappy in the world. Because I is another.