Enflasyon istikrarlı büyümeyi zorlaştırdığı, kalkınma maliyetlerini artırdığı ve gelir dağılımını bozduğu için; işsizlik ise üretimin azalmasına neden olduğu için ekonomide arzu edilmeyen iki büyük sorundur. İki değişken arasındaki ilişkiyi açıklamak için analiz aracı olarak Philips eğrisi kullanılmaktadır. Eğrinin temeli; Philips (1958) çalışmasında nominal ücretler ve enflasyon arasındaki negatif yönlü bir ilişkinin olduğunu savunan görüşüne dayanmaktır. Samuelson ve Solow (1960) nominal ücret değişimi yerine enflasyon oranını kullanarak eğrinin içeriğini değiştirmiştir. Bu çalışmada, günümüze gelene kadar alternatif düşünce okullarının geliştirdikleri Phillips Eğrisi analizlerinin teorik yapısı incelenerek, 1980-2016 yılları arasında Türkiye’de enflasyon ve işsizlik arasındaki kısa ve uzun dönem ilişkileri ekonometrik olarak incelenmiştir.
Inflation aggravates economic grow, increases development costs and degrades income distribution. Unemployment causes decreases in productivity. These two are undesirible economic problems. The Phillips curve is used as an analysis tool to explain the relationship between the two variables. The basis of the Philips curve is based on the view that there is a negative relationship between nominal wages and inflation. Samuelson and Solow (1960) changed the content of the curve by using the inflation rate instead of the nominal wage change. In this study, the theoretical structure of Phillips Curve analyzes developed by alternative schools of thought. Short and long term relationships between inflation and unemployment in Turkey have been examined econometrically during the period of 1980 and 2016,.