Bu araştırmanın amacı, 7. sınıf öğrencilerinin okudukları hikâye edici ve bilgilendirici okuma metinlerini yazılı olarak yeniden anlatma becerilerinin hangi düzeyde olduğunu tespit etmektir. Çalışmada, nicel araştırma yöntemlerinden biri olan korelasyonel (ilişkisel) model kullanılmıştır. Araştırma grubu, 2023-2024 eğitim-öğretim yılında Ankara ilinde 7. sınıfta öğrenimine devam eden 90 öğrencidir. Araştırma grubunun tespitinde kolay ulaşılabilir ve uygulanabilirlik ilkeleri göz önünde bulundurulmuştur. Biri hikâye edici diğeri bilgilendirici iki okuma metni, dereceli puanlama anahtarları, yazılı anlatma formu, semantik farklılık ölçeği araştırmanın veri toplama araçlarını oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin analizinde ilişkisiz t-testi, basit korelasyon ve ilişkili örneklemler için t-testi, betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırma sonucunda 7. sınıf öğrencilerinin okudukları hikâye edici ve bilgilendirici bir metni yazılı olarak yeniden anlatma puanları ile cinsiyet, 5 ve 6. sınıf Türkçe dersi yıl sonu not ortalaması arasında anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Buna göre, kız öğrencilerin okudukları hikâye edici bir metni yeniden yazılı anlatma puanları erkek öğrencilere göre daha yüksektir. Araştırmada 7. sınıf öğrencilerinin okudukları hikâye edici ve bilgilendirici bir metni yazılı olarak yeniden anlatma becerilerine ilişkin bulgular incelendiğinde öğrencilerin aldıkları puanlar arasında hikâye edici metin lehine anlamlı bir farklılığın olduğu görülmüştür. Araştırmaya katılan öğrenciler, hikâye edici okuma metnini bilgilendirici metne göre daha ilgi çekici ve kolay, metne yönelik uygulamayı daha eğlenceli ve yararlı, metni yazılı olarak yeniden anlatmayı ise daha zevkli ve kolay bulmuşlardır. Araştırma sonuçlarından hareketle, öğrencilere sınıf içerisinde yeniden anlatma çalışmaları yaptırmanın onların metni daha iyi anlamalarına ve metin türlerinin özelliklerini fark edebilmelerine katkı sağlayabileceği düşünüldüğü için öğretmenlerin bu tarz çalışmaları sınıf içinde uygulayabilecekleri önerilmektedir.
The purpose of this research is to determine to what level of 7th grade students' read narrative and informative reading texts skill to retelling in writing. In the study, correlational model, one of the quantitative research methods, was used. The research group is 90 7th grade students who continue their education in Ankara in the 2023-2024 academic year. In determining the research group, the principles of easy availability and applicability were taken into consideration. Data collection tools included in which two reading texts, one narrative and the other informative, rubrics, written expression form, semantic differential scale. In the analysis of the research data, uncorrelated t-test, t-test for simple correlation and correlated samples, and descriptive analysis were used. As a result of the research, it was seen that there was a significant relationship between 7th grade students' points on retell by writing a narrative and informative text they read and gender, and the year-end point average of 5th and 6th grade Turkish course. Accordingly, the points of retell by writing a narrative text read by female students are higher than those of male students. In the study, when the average points of 7th grade students regarding their ability to retell a narrative text they read in writing and their ability to retell an informative text they read in writing were examined, it was seen that there was a significant difference between the points of the students in favor of the narrative text. The students participating in the research found the narrative reading text more interesting and easier than the informative text, application about the text more fun and useful, and the retelling of the text in writing more enjoyable and easier. Based on the research results, suggestions were made that having students do retelling exercises in the classroom could be beneficial in terms of understanding the text and recognizing the text types.