Küresel ölçekte yaşanan teknolojik dönüşüm, iklim krizi, toplumsal cinsiyet eşitliği talepleri ve dijitalleşme süreçleri, moda tasarım eğitimini de doğrudan etkilemektedir. Günümüz moda eğitimi, yalnızca teknik becerilerin öğretildiği bir yapıdan çıkıp; problem çözme, etik üretim, disiplinler arası iş birliği ve dijital okur yazarlık gibi yetkinlikleri de kapsayan çok yönlü bir yapıya dönüşmektedir. Kısaca moda tasarım eğitimi, hızla değişen teknolojik ve sosyo- kültürel koşullarla birlikte bir dönüşüm geçirmektedir. Bu dönüşüm, öğretim yöntemlerinden içerik planlamasına kadar birçok alanda yenilikçi yaklaşımları da beraberinde getirmiştir. Moda endüstrisinde yaşanan dijital dönüşüm, eğitim sistemini de dönüştürmektedir. Moda tasarımı eğitiminde dijital teknolojilerin entegrasyonu, öğrenme süreçlerini hızlandırmakta ve sürdürülebilir üretim modellerini desteklemektedir. Bu çalışmada, moda eğitiminin geleneksel yapısından uzaklaşarak dijitalleşme, sürdürebilirlik, disiplinlerarasılık ve deneyimsel öğrenme ekseninde yeniden şekillenişi ele alınmıştır. Ayrıca bu yenilikçi yaklaşımların öğrenci becerilerine, öğretim yöntemlerine ve sürdürülebilirliğe olan katkısı da değerlendirilmiş, öneri niteliğinde projelere yer verilmiştir.
The technological transformation occurring on a global scale, the climate crisis, demands for gender equality, and processes of digitalization are directly affecting fashion design education as well. Today's fashion education is evolving from a structure that only teaches technical skills to a multifaceted structure that includes competencies such as problem-solving, ethical production, interdisciplinary collaboration, and digital literacy. In short, fashion design education is undergoing a transformation along with rapidly changing technological and socio-cultural conditions. This transformation has also brought innovative approaches in many areas, from teaching methods to content planning. The digital transformation occurring in the fashion industry is also transforming the education system. The integration of digital technologies in fashion design education accelerates learning processes and supports sustainable production models. This study discusses the reconfiguration of fashion education, moving away from its traditional structure towards digitalization, sustainability, interdisciplinarity, and experiential learning. Additionally, the contributions of these innovative approaches to student skills, teaching methods, and sustainability have been evaluated, and proposed projects have been included.