Bu makalede, Türkiye’de ve Almanya’da Anadolu müziği üzerine çalışmalar yapan ve yaptığı çalışmaları albümleriyle sunan solist Sema Moritz incelenmiştir. 1980’lerden bu zamana kadar olan müzik ve sanat yaşantısında, Osmanlı’dan günümüze sanat ve müzik kültürümüz içerisinde yer alan türlere yer veren Moritz, ninniler, türküler, kantolar, ilahiler, nefesler, tangolar, fokstrotlar, Türk Müziği eserleri ile Anadolu toprakları üzerinde yaşamış diğer kültürlerden eserleri seslendirmiştir. Kendini bir anlatıcı olarak ifade eden Morizt’in müziğinde kullandığı tek bir üslup yoktur. Çalışmalarına bakıldığında albümlerini belirli konseptler çerçevesinde hazırlayan ve her albümünde belirli bir temayı, konuyu, ya da tarihsel kişiliği (besteci, şarkıcı) veya yeri inceleyen bir yol izleyip, onları anlatmıştır. Araştırmacı, Sema Mortiz’e 2012 yılından itibaren çeşitli konserlerinde ve projelerinde eşlik etmiş, sanatçının yaptığı çalışmaları ve seslendirdiği eserleri kendisiyle seslendirmiştir. Makalede, Sema Moritz ile yapılan röportaj ve araştırmacının sanatçıyla beraber bulunduğu projeler sonucu edindiği gözlemler makalenin temel veri kaynaklarıdır.
This study examines Sema Moritz, a singer who is engaged in research and studies on Anatolian Music in Turkey and Germany and presents her studies with her albums. Moritz included the genres in Turkish art and musical culture from the Ottoman era up until today in her musical and artistic life from the 1980s up until today, and sang lullabies, folk songs, cantos, chants, poems on Bektashi and Alevi songs, tangos, foxtrots, works of Turkish music and works of other cultures who have lived in Anatolian territories. Moritz designates herself as a narrator and she doesn’t use a single musical style while producing her music. This study aims to investigate Moritz’s artistic life and her studies contributing to our cultural heritage.The researcher accompanied Sema Moritz during various concerts and projects as from 2012, and performed her studies and any works she sang together with her. The present paper aims to examine the researcher’s observations as a result of the interview made with Sema Moritz and of the projects that the researcher was involved in with the artist, and Moritz’s artistic life and her studies contributing to our cultural heritage.