HÜSEYİN SU HİKÂYELERİNDE ÇOCUK ANLATICI ve BAKIŞ AÇISININ KULLANILIŞI VE İŞLEVİ

Author :  

Year-Number: 2017-11
Language : null
Konu : Yeni Türk Edebiyatı
Number of pages: 379-396
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Anlatı türlerinin temel unsurlarından biri olan anlatıcı ve bakış açısı, kurguyu etkileyen bir öneme sahiptir. Bu nedenle bir eserdeki anlatıcı ve bakış açısının incelenmesi eserin derin anlam yapısının çözümlenmesinde etkilidir. Çocukların saf duygu ve düşünceleri, gerçekliğin ifade edilmesinde ve toplumsal yozlaşmanın eleştirilmesinde yazar için oldukça etkili bir yoldur. Çocuğun kullandığı ve algıladığı dil ile yetişkin okurun kullandığı dil farkı, eserde bir çift katmanlılık oluşturur. Yazarın ve okurun yetişkin olması, çocuk anlatıcının anlatısı ile aralarında bir mesafe meydana getirir. Bu çalışmada son dönem Türk hikâyeciliğinde “Yeni Gelenekçiler” olarak anılan hikâye yazarlarından Hüseyin Su’nun bazı hikâyelerinde kullandığı çocuk anlatıcı ve bakış açısını; anlatıcı ve anlatı mesafesi, çift katmanlılık, değer yargılarının eleştirisi, kültürel ve toplumsal önyargıların ötesindeki gerçeklik başlıkları altında inceleyeceğiz. Hikâyelerde çocuk anlatıcı ve bakış açısının kullanılması yazara geleneğin anlatılması ve modern zamanda kaybolan değerlerin eleştirilmesi açısından önemli bir imkân sunmaktadır.

Keywords

Abstract

The narrator and their point of view, which are among the main issues of narrative forms, have great importance in affecting fiction. Therefore, evaluating the narrator’s point of view in the deep analysis of a literary work proves to be effective. The thought and emotions of children is among the best ways of presenting reality and criticizing the social corruption in literary works. The difference between the languages the child and the adult use and perceive presents double layers in narration. The fact that the writer and the reader are adults indicates a distance between narrator and narration. In the present study, we are going to analyze some short stories of Hüseyin Su, who is accepted among “Yeni Gelenekçiler” in the history of Turkish Short Stories, in terms of child narrator and their point of view, the distance between narrator and narration, double layers in narration, criticism towards values and reality beyond cultural and social biases. The use of child narrator and their point of view in short stories gives the author an opportunity on presenting the traditional and criticizing the values lost in modern times.

Keywords


  • Aktaş, Şerif (1991). Roman Sanatı ve Roman İncelemesine Giriş. Ankara: Akçağ Yay. Akyıldız, Hülya Bayrak (2016). “Çocuk Bakış Açısının Anlatıda Kullanılışı ve İşlevi

  • Üzerine”, Bilig, Yaz, Sayı 28. Al-Qasem, Ruby (2009). True Selves: Narrative Distance in Stories of Fiction and Nonfiction.

  • University of North Texas: UMI Dissertations Publishing. Çetin, Nurullah (2008). Roman Çözümleme Yöntemi, Ankara: Öncü Kitap Yayınları. Sözen, Mustafa (2008). “Anlatı Mesafesi- Anlatı Perspektifi Kavramları, Sinematografik

  • Anlatı ve Örnek Çözümlemeler”. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi 4 (8): 123–145. Su, Hüseyin (2015a), Ana Üşümesi, (3.Baskı) İstanbul: Şule Yayınları. Su, Hüseyin (2015b), Aşkın Halleri, (5.Baskı) İstanbul: Şule Yayınları. Su, Hüseyin (2015c), Gülşefdeli Yemeni, (7.Baskı) İstanbul: Şule Yayınları. Tekin, Mehmet (2014). Roman Sanatı, Romanın Unsurları. İstanbul: Ötüken Yay.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics