Author :
Abstract
Günümüzde küresel ısınma ve iklim değişikliğinin tüm canlıların geleceği için büyük bir tehdit oluşturduğu daha net ifade edilmektedir. Bu tehdit, her geçen gün mevsimlerin daha kurak geçmesi, su kaynaklarının azalması veya kuruması, buzulların hızla erimesi, deniz seviyesindeki yükselmeler ve aşırı iklim olaylarının daha sık görülmesi şeklinde ortaya çıkmaktadır. Bu olumsuz tabloyla mücadelede sadece uluslararası kuruluşlar veya devletler düzeyindeki girişimlerin başarıya ulaşması oldukça güçtür. Bu nedenle, küresel ısınma ve iklim değişikliği ile mücadelenin yerel yönetimler, sivil toplum kuruluşları, medya ve bireyler gibi tüm paydaşların da dahil olacağı bir yönetişim sinerjisi ile yürütülmesi gerekmektedir. Günümüzde iklim değişikliği ile mücadelede özellikle yerel yönetimlerin son derece önemli rollerinin olduğu genel kabul görmektedir. Çünkü bu birimler, hem iklim değişikliğinin baş sorumlusu hem de en büyük mağduru olan kentlerin yönetilmesinde yerel iradeyi temsil etmektedirler. Bu bağlamda, çalışmanın iki temel amacı söz konusudur. Birinci amaç, küresel ısınma ve iklim değişikliği ile mücadele konusunda yerel yönetimlerin rollerini araştırmak ve önemini ortaya koymaktır. Çalışmanın ikinci amacı, yerel yönetimlerin iklim değişikliği ile mücadelede daha kapsamlı politikalar belirlemelerine ve başarılı sonuçlara ulaşmalarına yardımcı olacak bazı öneriler sunmaktır. Çalışmada nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Veriler ise ikincil kaynak taraması yöntemi ile elde edilmiştir.
Keywords
Abstract
Today, it is more clearly stated that global warming and climate change pose a great threat to the future of all living things. This threat emerges in the form of drier seasons, decreasing or drying up of water resources, rapid melting of glaciers, rising sea levels, and more frequent extreme climatic events. It is very difficult for initiatives only at the level of international organizations or states to be successful in combating this negative picture. For this reason, the combating against global warming and climate change should be carried out with a governance synergy that will include all stakeholders such as local governments, non-governmental organizations, media and individuals. Today, it is generally accepted that local governments have an extremely important role in the combating against climate change. Because these units represent the local will in the management of cities, which are both the main responsible and the biggest victims of climate change. In this context, the study has two main aims. The first aim is to investigate the roles of local governments in combating global warming and climate change and to reveal their importance. The second aim of the study is to offer some suggestions that will help local governments determine more comprehensive policies and achieve successful results in the fight against climate change. Qualitative research methods were used in the study. The data were obtained by the secondary literature review method.
Keywords
- Albayrak, A. N. & Atasayan, Ö. (2015). Yerel düzeyde iklim değişikliği farkındalığı analizi. 2nd International Sustainable Buildings Symposium, 685-693.
- Algediz, Ö., Bayar, H. İ., Biçer, B. E., Çelik, E., Keleş, M., Kocaman, H. ve Talu, N. (2016). TBMM’nin İklim Değişikliği Politikasındaki Rolü. Küresel Denge Derneği.
- Arıkan, Y. ve Özsoy, G. (2015). A’dan Z’ye iklim değişikliği başucu rehberi. Bölgesel Çevre Merkezi.
- Arısoy, A. (2021). Küresel iklim değişikliği ve yerel yönetimler. Yerel İklim, S.67, 22-28.
- Ateş, H. ve Yavuz, Ö. (2019).Türkiye’de iklim değişikliği ile mücadele: mevzuat üze- rinden bir değerlendirme. İçinde Aksoy Y. (Ed.), İklim değişikliği ve kentler yapısal çevre ve yeşil alanlar (ss. 543-567). Dakam Yayınları.
- Atmaca, Y. (2019). Kentsel yönetişim. İçinde Sağır H. (Ed.), Küreselleşme ve dönüşen kent (ss. 63-97). Orion Yayınları.
- Balaban, O. (2012). Climate change and cities: a review on the Impacts and policy res- ponses. METU Journal of the Faculty of Architecture, 29(1), 21-44. DOI: 10.4305/METU.JFA.2012.1.2
- Balaban, O., Özgür, B. ve Sakar, B. (2021). İklim değişikliği, göç ve yerel yönetimler. Yerel Yönetişim ve Göç Dizisi II.
- Birchall, S.J., MacDonald, S. & Slater, T. (2021). Anticipatory planning: finding balance in climate change adaptation governance. Urban Climate, Volume 37, May 2021, 1-9. https://doi.org/10.1016/j.uclim.2021.100859
- Birleşmiş Milletler (1998). Kyoto Protocol to the United Nations framework convention on climate change. https://enerji.gov.tr/bilgi-merkezi-iklim-degisikligi-veuluslararasi muzakereler (Erişim Tarihi: 22.12.2021).
- Birleşmiş Milletler (2015). Paris Agrement. https://enerji.enerji.gov.tr// Me- dia/Dizin/EVCED/tr (Erişim Tarihi: 10.12.2021).
- Borat, O, Balcı, M. ve Sürmen, A. (1994). Hava kirlenmesi ve kontrol tekniği. Teknik Eğitim Vakfı Yayınları.
- Bölgesel Çevre Merkezi (2015). A’dan Z’ye iklim değişikliği. Ajanstürk Matbaacılık.
- Bulkeley, H., Schroeder, H., Janda, K., Zhao, J., Armstrong, A., Chu, S.Y. & Ghosh, S. (2011). The role of institutions, governance and urban planning for mitigation and adaptation, hoornweg. İçinde D., Freire, M., Lee, M. J., Perinaz, B.-T. & Yuen, B. (ed.), Cities and climate change responding to an urgent agenda (ss. 125159). The World Bank.
- Bulkeley, H., & Betsill, M. M. (2013). Revisiting the urban politics of climate change, Environmental Politics, 22(1), 136–154. https://doi.org/10.1080/09644016.2013.755797
- Carter, J.G., Cavan, G., Connelly, A., Guy, S., Handley, J. & Kazmierzak, A. (2015). Climate change and the city: building capacity for urban adaptation. Progress in planning, 95, 1- 66. https://doi.org/10.1016/j.progress.2013.08.001
- Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü (2019). Çölleşmeyle mücadele ulusal stratejisi ve eylem planı 2019-2030 (ÇMUSEP). Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü Yayınları.
- Demirci, M. (2014). İklim değişikliğinin yerel bir sorun olarak inşası. Aksaray Üniversi- tesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (1), 103-114
- Dudley, N., Stolton, S., Belokurov, A., Krueger, L., Lopoukhine, N., MacKinnon, K., Sandwith, T., & N. Sekhran (2010). Natural solutions: protected areas helping people cope with climate change, IUCNWCPA, TNC, UNDP, WCS, World Bank
- Fratini, C. F., Geldof, G. D., Kluck, J. & Mikkelsen, P. S. (2012). Three points approach (3PA) for urban flood risk management: a tool to support climate change adaptation through transdisciplinarity and multifunctionality. Urban Water Journal, 9(5), 317-331. https://doi.org/10.1080/1573062X.2012.668913
- Gil-Garcia, J.R., Pardo, T.A., Nam, T. (2015). What makes a city Smart? identifying core components and proposing an integrative and comprehensive conceptualization. Information Polity, 20(1), 61–87. DOI 10.3233/IP-150354
- Gregorioa, M.D., Fatorelli, Leandra, F., Paavola, J., Locatelli, B., Pramova, E., Nurroch- mat, D.R., May, P.H., Brockhaus, M., Sari, I. M. & Kusumadew, S. D. (2019). Multi-level governance and power in climate change policy networks. Global Environmental Change, 54, 64-77. https://doi.org/10.1016/j.gloenvcha.2018.10.003
- Güler, F. (2019). Merkezi ısıtma sistemlerinin uygulanmasında yaşanan sorunların kat mülkiyeti hukuku açısından sonuçları. Yönetim Ekonomi Edebiyat İslami ve Politik Bilimler Dergisi, 4(1), 48-64. DOI: 10.24013/jomelips.567397
- Güneş, Ş.A. (2011). İklim değişikliği yükümlülüklerine uygunluğun sağlanması: Kyoto Protokolü uygunluk mekanizması. Uluslararası İlişkiler, 8(31), 69-94.
- Barros, C.B., V., Stocker,T.F. Qin, D., Dokken, D.J., Ebi, K.L., Mastrandrea, M.D., Mach, K.J., Plattner, G.-K. Allen, S.K., Tignor M. & Midgley, P.M. (2012). Managing the risks of extreme events and disasters to advance climate change adaptation. A Special Report of Working Groups I and II of the Intergovernmental Panel on Climate Change Field. Cambridge University Press
- IPCC (2021). AR6 climate change 2021: the physical science basis, https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg1/ (Erişim Tarihi: 11.01.2022).
- Kadıoğlu, M. (2007). Küresel iklim değişimi ve Türkiye bildiğiniz havaların sonu. Güncel Yayıncılık.
- Karakaya, E. ve Özçağ M. (2003). Türkiye açısından Kyoto Protokolü'nün değerlendi- rilmesi ve ayrıştırma (Decomposition) yöntemi ile CO2 emisyonu belirleyicilerinin analizi, II. ODTÜ Ekonomi Konferansı (6-9 Eylül 2003), 1-32.
- Karapınar, B., Özertan, G., Tanaka, T., An N. ve Turp, M.T. (2020). İklim değişikliği etkisi altında tarımsal ürün arzının sürdürülebilirliği. Yayın No: TÜSİAD-T/2020-03/616.
- Kazancı, G., ve Tezer, A. (2021). İklim değişikliğine uyumda mekânsal planlama ve akıllı yönetişim çerçevesinde Türkiye. Planlama, 31(2), 302–320. doi: 10.14744/planlama.2021.87487
- Kelen, F. (2014). Motorlu taşıt emisyonlarının insan sağlığı ve çevre üzerine etkileri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 19 (1-2), 80-87
- Levin, K., Cashore, B., Bernstein, S. & Auld, G. (2012). Overcoming the tragedy of su- per wicked problems: constraining our future selves to ameliorate global climate change. Policy Sciences, 45(2), 123-152. DOI: 10.1007/s11077-012-9151-0
- Mazlum, S. C. (2009). Bir sosyal politika sorunu olarak küresel iklim değişikliği ve ye- rel yönetim politikaları. Kamuda Sosyal Politika, 3(9/2), 51-54
- McCarney, P., Blanco, H., Carmin, J. & Colley, M. (2012). Cities and climate change. İçinde Rosenzweig, C., Solecki, W.D., Hammer, S.A. & Mehrotra, S. (der.), Climate change and cities: first assessment report of the urban climate change research network. (ss. 249-270). Cambridge University Press.
- Measham, T.G., Preston, B.L., Smith, T., Brooke, C., Gorddard, R., Withycombe, G. & Morrison, C. (2011). Adapting to climate change through local municipal planning: barriers and challenges, Mitigation and Adaptation Strategies for Global Change, 16(8): 889-909. DOI: 10.1007/s11027-011-9301-2
- Meteoroloji Genel Müdürlüğü (2021). İklim değişikliği ve mevcut durum, https://mgm.gov.tr/iklim/iklim-degisikligi.aspx, (Erişim Tarihi: 07.12.2022).
- Morlot, J.C., Lamia, K.C., Michael, G. D., Ian, C., Alexis, R. & Pierre-Jonathan, T. (2009). Cities, climate change and multilevel governance. OECD Environmental Working Papers N° 14, 2009, OECD publishing.
- Peker, E. ve Aydın, C. İ. (2019). Değişen iklimde kentler: yerel yönetimler için azaltım ve uyum politikaları. İstanbul Politikalar Merkezi Mercator Politika Notu.
- Prasad, N., Ranghieri, F. & Shah, F. (2007). Climate resilient cities: a primer on reducing vulnerabilities todisasters. World Bank Publications.
- Talu, N. (2019). Yerel iklim eylem planlaması ve Türkiye pratikleri, iklim değişikliği eğitim modülleri serisi 10 https://www.iklimin.org/wp-content/ uploads/egitimler/seri_10.pdf (Erişim Tarihi: 25.12.2021).
- TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2010). Ulusal iklim değişikliği stratejisi belgesi 2010-2020. https://www.gmka.gov.tr/dokumanlar/yayinlar/2010-2020_ (Erişim Tarihi: 20.01.2022).
- TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2010). Türkiye iklim değişikliği stratejisi 2010-2023. https://iklim.csb.gov.tr/strateji-belgeleri-i-305 (Erişim Tarihi: 10.01.2022).
- TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, (2012). Türkiye’de iklim değişikliği risk yönetimi.
- TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2016). İklime dirençli kentler. https://ipa.gov.tr/assets/uploads/files/climate_change_261217.pdf, (Erişim Tarihi:10.12.2021).
- TC Dış İşleri Bakanlığı (2022), Birleşmiş Milletler Çevre Programı (UNEP), https://www.mfa.gov.tr/birlesmis-milletler-cevre-programi.tr.mfa, (Erişim Tarihi: 19.01.2022).
- TC Kalkınma Bakanlığı, (2013), Dokuzuncu kalkınma planı (2014-2018).
- TC Tarım ve Orman Bakanlığı (2016). İklim değişiminin su kaynaklarına etkisi projesi. https://www.tarimorman.gov.tr/SYGM/Belgeler/ (Erişim Tarihi: 15.01.2022).
- TC Tarım ve Orman Bakanlığı (2019). Çölleşmeyle mücadele ulusal stratejisi ve eylem planı 2019-2030. Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürlüğü Yayınları.
- TC Vilayetler Birliği, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Türkiye Belediyeler Birliği (Yıl belirtilmemiş). AB müktesebatı ve yerel yönetimlerimizin uyumu: bir analiz çalışması. https://www.yereldeab.org.tr/sehireslestirme/Yay%C4%B1 nlar.aspx (Erişim Tarihi: 05.01.2022).
- Trabzon Büyükşehir Belediyesi (2019). Trabzon’un sürdürülebilir enerji eylem ve iklim uyum planı. https://www.trabzon.bel.tr/uploads/FCK_SAYFALAR/4524.pdf, (Erişim Tarihi: 02.01.2022).
- TÜİK (2021). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi sonuçları 2020. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi- Sonuclari-2020-37210 (Erişim Tarihi: 15.12.2021).
- Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı, Strateji ve Bütçe Başkanlığı (2019). Onbirinci Kalkınma Planı (2019-2023).
- United Nations (1992). United Nations framework convention on climate change. FCCC/INFORMAL/84 GE.05-62220 (E) 200705, https://www.un.org/ en/climatechange, (Erişim Tarihi: 08.12.2021).
- Uysal, Y. (2021). Sıvı atık kirliliği ve çözüm önerileri. İçinde Ünal, F., Kayan, A. (Ed.), Çevre sorunları ve çözüm önerileri (ss. 127-162). Gazi Kitabevi
- Zanon, B., & Verones, S. (2013). Climate change, urban energy and planning practices: Italian experiences of innovation in land management tools. Land Use Policy. Volume 32, May 2013, 343-355. DOI: 10.1016/j.landusepol.2012.11.009
- URL-1. “Second UCCRN Assessment Report on Climate Change and Cities‛ https://pubs.giss.nasa.gov/ docs/2015/2015_Rosenzweig_ro02510w.pdf, (Erişim
- Tarihi: 20.12.2021).
- URL-3. ‚Melting of the Antarctic Ice Sheet Could Cause Multi-meter Rise in Sea Levels by The End of The Millennium‛, https://www.eurekalert.org/ newsreleases/938790, (Erişim Tarihi: 25.12.2021).
