Piyano Eğitiminde Büyük Formlu Eserlerin Önemi: L.v.Beethoven'ın Piyano İçin Sol Majör Rondo À Capriccio'su
Author :
Abstract
Bu çalışma, piyano eğitim sisteminde yer alan büyük formlu eserlerin pedagojik rolüne ilişkin bir araştırmadır. L. V. Beethoven'ın Rondo à Capriccio'sunun (Op. 129, "Kaybedilen Bir Kuruş Üzerine Öfke") analitik ve yorumlayıcı bir analizi sunulmaktadır. Teorik-analitik ve metodolojik kaynaklar üzerinde, büyük formlarla yapılan sistematik çalışmanın sadece teknik gelişime değil, aynı zamanda bütüncül müzik düşüncesinin hafıza, yapısal analiz, dramaturjik algı ve icracı oluşumuna da katkı sunacaktır. Çalışmada, Rondo Op. 129'un yapısal ve armonik özellikleri (refren ve epizotdların değişimi, ton değişiklikleri, doku özellikleri ve kodalar) gösterilmiş, önemli icra özellikleri belirlenmiş, refrenin enerjik karakterinin korunması, virtüözik pasajların şeffaflığı, lirik bölümlerin nüanslandırılması ve formdan ödün vermeden doruk noktasına ulaşılması gibi hususlar tespit edilmiştir. Analiz ve pedagojik karşılaştırmaya dayanarak, büyük formların müfredata dahil edilmesi, küçük formlar (sonatinler) aracılığıyla aşamalı olarak tanıtılması, bölümlerle ilgili analitik çalışmalara odaklanılması ve anlatım bağlamında teknik becerilerin bilinçli olarak geliştirilmesi konusunda öneriler sunulmuştur. Çalışma, eğitim repertuvarlarında büyük formların geniş çaplı pedagojik gerekliliğini gerekçelendirerek, bunların etkili bir şekilde özümsenmesi için metodolojik yaklaşımlar sunmaktadır.
Keywords
Abstract
This paper presents a study of the pedagogical role of large-form works in the system of piano education. The authors provide an analytical and interpretive analysis of L. v. Beethoven's Rondo à Capriccio (Op. 129, "Rage Over a Lost Penny"). Based on theoretical, analytical, and methodological sources, it is argued that systematic work with large forms contributes not only to technical improvement but also to the formation of holistic musical thinking - memory, structural analysis, dramatic perception, and performance maturity. The second section of the paper demonstrates the structural and harmonic features of Rondo Op. 129 (alternation of the refrain and episodes, tonal shifts, textural characteristics, and codas), identifies the key performance challenges, including maintaining the energetic character of the refrain, the transparency of the virtuoso passages, the nuanced interpretation of the lyrical episodes, and achieving the climax without losing form. Based on a comparison of the analysis and pedagogical practice, recommendations have been formulated for including large forms in the curriculum, introducing them gradually through shortened forms (sonatinas), emphasising analytical work on sections, and purposefully developing technical skills within the context of expressiveness. The work justifies the pedagogical necessity of a wide presence of large forms in educational repertoires and offers methodological approaches for their effective acquisition.
