Bu çalışma, Kayseri Kafkas Derneği örneği üzerinden diasporada yaşayan Çerkes toplumunun müzik ve dans geleneklerini incelemektedir. Araştırmada özellikle Wuc, Qafe ve Şeşen danslarının müzikal eşlikleri analiz edilerek ritmik-metrik modeller, form oluşturucu yapılar, tonal özellikler ve çoksesli dokunun armonik organizasyonu ayrıntılı biçimde değerlendirilmiştir. Buradan yola çıkarak araştırma sorusu, “Kayseri Kafkas Derneği’nde icra edilen dans müzikleri ses unsurları bakımından hangi özellikleri taşımaktadır?” şeklinde belirlenmiştir. Çalışma, yerel topluluklarla yürütülen saha araştırmalarına dayanması ve nota temelli materyaller ile ses kayıtlarının kullanılması sayesinde müzikal yapının mikro-düzeyde çözümlenmesine olanak tanıması bakımından özgün bir nitelik taşımakta; bu yönüyle hem performansın sembolik anlam katmanlarını hem de müziğin yapısal özelliklerini bütüncül bir yaklaşımla ele alan örneklerden birini oluşturmaktadır. Elde edilen bulgular, bu danslara eşlik eden müziğin Çerkes toplumunun kozmolojik inançları ve kutsala yönelik kolektif yaklaşımlarıyla bağlantılı ritüel kökenli arkaik unsurları koruduğunu, ancak aynı zamanda diaspora koşullarının yarattığı sosyo-kültürel dönüşümlere uyum sağladığını göstermektedir. Çalışma, müzik ve dans pratiğinin diaspora bağlamında yalnızca bir sanatsal ifade biçimi değil, aynı zamanda etnokültürel kimliğin korunması, kuşaklar arası kültürel devamlılığın sürdürülmesi ve toplumsal dayanışmanın güçlendirilmesi açısından merkezi bir rol üstlendiğini ortaya koymaktadır. Bu doğrultuda araştırma, Çerkes müzik mirasının çağdaş kültürel alanlardaki işlevselliğine ilişkin bilimsel kavrayışı genişletmekte ve Kafkasya halklarının somut olmayan kültürel mirasına yönelik akademik literatüre katkı sunmaktadır.
This study examines the music and dance traditions of the Circassian community living in the diaspora, using the example of the Kayseri Caucasian Association. In the study, the musical accompaniments of the Wuc, Qafe, and Şeşen dances were analyzed in particular, and rhythmic-metric patterns, form-building structures, tonal characteristics, and the harmonic organization of the polyphonic texture were evaluated in detail. Based on this, the research question is, "What are the characteristics of the dance music performed at the Kayseri Caucasian Association in terms of sound elements?" It has been determined as follows. The unique aspect of the study is that it is based on field research conducted with local communities and allows for the micro-level analysis of musical structure thru the use of ethnographic materials and audio recordings. The findings indicate that the music accompanying these dances preserves archaic elements of ritual origin linked to the cosmological beliefs and collective approaches to the sacred within the Circassian community, while also adapting to the socio-cultural transformations created by diaspora conditions. The study reveals that the practice of work, music, and dance in the context of the diaspora plays a central role not only as a form of artistic expression but also in preserving ethno-cultural identity, maintaining intergenerational cultural continuity, and strengthening social solidarity. In this direction, the research expands scientific understanding of the functionality of Circassian musical heritage in contemporary cultural spheres and contributes to the academic literature on the intangible cultural heritage of the peoples of the Caucasus.