Türkiye sinemasını; özellikle 50’li yıllardan sonra Lütfi Ö. Akad’la başla-yıp Metin Erksan ve Yılmaz Güney’le devam eden “toplumcu sinema” anlayışının bugünkü sinemamıza olan etkisi üzerinden değerlendirmek kuşkusuz daha doğru bir söylem olacaktır. Özellikle 1990’lı yıllarda baş-layan “1. Bağımsız Sinemacılar” anlayışı ile 2000’li yıllarda devam eden “2. Bağımsız Sinemacılar” anlayışını geçmişin izleğinden hareketle geniş bir perspektifle değerlendirme bu makalenin ana eksenini oluşturmakta-dır. “1. ve 2. Bağımsız Sinemacılar” tanımı üzerinden, “Yeni Sinema Hareketi “ ile “Başka Sinema” oluşumunu da destekleyen nedenlerin ve sonuçlarının ele alındığı bu çalışmada, “auteur” sinemacı anlayışı ile “yapımcı-senarist yönetmen” ilişkisi üzerinden 90’lı yıllardan günümüze Türkiye sinemasının perspektifi ve sorunları makalenin izleği üzerinde önemli yer tutmaktadır. Makalenin 2. Bölümünü ise , Yeşilçam Dönemi “yapımcı-dağıtım ve işletmeci” zincirinin kıskacında “yönetmen” kavra-mının kağıt üzerinde yer aldığı süreçten bugün gelinen “yapımcı-senarist-yönetmen” kimliğinin aynı çatı altında toplanması ve bir sektör olamama durumunun, dağıtım zinciri tekel yapısı oluşturmaktadır. AVM’leştirilen sinema anlayışıyla bugün karşılaştığımız durum tesbiti sistem eleştirisi ile ele alınarak, genel değerlendirme notları arasında bulunmaktadır. Literatür tarama yöntemiyle ele alınan makalede amaç geçmişle bağlantıyı kurarak bugünü doğru tanımlamaktır.
At the stage of evaluating Turkish cinema, considering the influence of socialist realist understanding which is the period starting from Lüt-fiÖmerAkad and continued with MetinErksan and Yılmaz Güney after 1950’s, would be appropriate. The main axis of this paper is retrospec-tively examining 1st Independent Cinema comprehension starting with 1900’s as well as 2nd Independent Cinema comprehension of 2000’s. In this study, cause and effects of the development process of New Cinema Movement and Another Cinema will be discussed by considering the def-initions of 1st& 2nd Independent Cinemas. The paper will also focus on the concept of auteur and the producer-scriptwriter-director relationship. Therefore, disposition of Turkish Cinema after 1990’s and the problematic issues related to it are significantly important in terms of addressing the issues mentioned below.The second part of the paper is consisting of the sector’s supplying chain monopoly which has not been able to become truly a sector yet. Because the concept director is on paper only since Yeşilçam Era which was cornered by “producer-supplier and manager-ship” chain. The corruption of cinema that is gradually turned into a sort of shopping mall as well as today’s condition faced together are broadly evaluated in the light of a critic of this system.The article, which is hand-led by literature review method, is a compilation.