Author:
Abstract
Bu çalışmanın amacı, disleksi teşhisi konmuş öğrenciye drama yöntemiyle okuma yazma öğretiminin etkililiğini belirlemektir. Bu amaçla dislektik çocuklara drama yöntemiyle okuma yazma öğretiminin etkililiğini mevcut şekliyle belirlemek hedeflendiği için vaka çalışması yapılmıştır. Çalışmanın evrenini 2018/2019 Eğitim öğretim yılı içinde Ankara ili merkez ilçesinde disleksi teşhisi almış çocuklar oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini evde özel eğitim dersi alan disleksi teşhisi konmuş ikinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama araçları olarak araştırmacı tarafından oluşturulan ‘Kişisel Bilgi Formu’, ‘Harfleri Tanıma Kontrol Formu’, ‘Yazma Testi’ Görüşme Formları’, ‘Drama Etkinlikleri’, ‘Ses Kayıtları’, fotoğraf kullanılmıştır. Veri toplama araçlarından elde edilecek verileri, çözümlemek ve değerlendirmek üzere içerik analizi tercih edilmiştir. Öğrenciye araştırmacının da etkinliklere katılımıyla on iki drama etkinliği uygulanmıştır. Etkinlik sonrası görüşmeler yapılmış, gözlem formu doldurulmuştur. Araştırmanın sonunda öğrencinin etkinliklerle elde ettiği bilginin kalıcı hale gelmesinde drama yönteminin olumlu katkısının olduğu ortaya çıkmıştır. Öğrenci yaparak yaşayarak öğrendiği, etkinliklerde aktif olarak yer aldığı için drama yönteminin, öğrenmenin kalıcılığını artırdığı düşünülmektedir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to determine the effectiveness of teaching reading and writing by using drama method to a student diagnosed with dyslexia. For this purpose, a case study was conducted since it was aimed to determine the effectiveness of teaching of reading and writing by using the method of dyslexic children. The population of the study consists of children diagnosed with dyslexia in the central district of Ankara in the 2018-2019 academic year. The sample of the study consists of a second-year student with dyslexia who has received special education at home. ‘Personal Information Form’, ‘Letters Recognition Control Form’, ‘Writing Test’, ‘Interview Forms’, ‘Drama Activities’, ‘Voice Recording’ and photographs were used as date collection tools. Content analysis was preferred to analyse and evaluate the data to be obtained from the data collection tools. Twelve drama activities were applied to the student with the participation of the researcher. After the event, interviews were made and observation form was completed. At the end of the research, it was found out that drama method had a positive effect on the permanence of the knowledge obtained through activities. It is thought that drama method increases the permanence of learning since it is learned by living as a student and takes an activity part in the activities.