Author:
Abstract
I. Dünya Savaşı’ndan sonra İtilaf Devletleri Osmanlı İmparatorluğu’nun topraklarını parçalamak için Paris Barış Konferansı’nda bir araya gelmişlerdi. Fakat İtilaf Devletleri bu Konferanstan bir sonuç alamayınca daha sonra Londra Konferansı’nda aynı amaç için toplanmışlardı. Londra Konferansı’ndan da bir şey elde edemeyen İtilaf Devletleri, Osmanlı İmparatorluğu’na kendi isteklerini kabul ettirebilmek için İtalya’nın San Remo kentinde 18-26 Nisan 1920 tarihlerinde toplanmışlardı. İtilaf Devletleri (İngiltere, Fransa, İtalya) bu konferansta Osmanlı İmparatorluğu’nun topraklarını kendi aralarında paylaşmaya çalışmışlardı. Osmanlı Devleti’nin sınırlarını daraltarak Osmanlıyı küçük bir devlet haline getirmek için girişimlerde bulunmuşlardı. Dolayısıyla bu girişimlerini gerçekleştirmek için bazı kararlar almışlardı. San Remo Konferansı’nda alınan bu kararların çok ağır olduğu ve konferansta alınan kararların uygulanmasıyla Osmanlı İmparatorluğunun tarih sahnesinden silinip gideceğinin farkına varılmıştı. Dolayısıyla bu konferansta alınan kararların Anadolu’da başlayan Ulusal Kurtuluş Hareketi tarafından kabul görmesi mümkün değildi.
Keywords
Abstract
After World War I, the Entente Powers had gathered at the Paris Peace Conference to break up the territory of the Ottoman Empire. But when the Entente States could not get a result from this Conference, they were gathered for the same purpose at the London Conference. The Entente States, unable to obtain anything from the London Conference, gathered in San Remo, Italy on April 18-26, 1920 to accept the Ottoman Empire’s wishes. The Entente States (England, France, Italy) tried to share the territory of the Ottoman Empire among themselves. They attempted to make the Ottoman Empire a small state by narrowing the boundaries of the Ottoman Empire. Therefore, they made some decisions to realize these initiatives. It was realized that the decisions taken at the San Remo Conference were very severe and that the Ottoman Empire would be erased from the stage of history with the implementation of the decisions taken at the conference. Therefore, the decisions taken at this conference could not be accepted by the National Liberation Movement which started in Anatolia.